'Als vrouwen de top bereiken ligt misogynie op de loer', stelt Edith Koetsier, Partner YESS, Boer & Croon naar aanleiding van het bericht van Het Parool: Feministen maken de balans op: ‘Dat jongens rolmodellen hebben als Andrew Tate baart me zorgen’.
Internationale Vrouwendag wordt in Nederland sinds 1912 op 8 maart gevierd. In ruim een eeuw hebben we veel bereikt, maar we hebben nog een lange weg te gaan. Voor de vrouwen in landen waar vrouwenrechten helemaal niet zo vanzelfsprekend zijn. Ook in ons eigen land valt er nog het één en ander te verbeteren
Als een vrouw een toppositie bemachtigt wordt zij in veel gevallen geconfronteerd met misogynie. Uit onderzoek blijkt dat vrouwelijke politici met aantoonbaar meer haat worden bejegend dan hun mannelijke collega´s. Kijk maar naar Sigrid Kaag en Femke Halsema. Je kunt het met ze oneens zijn, maar ik betwijfel of zij net zoveel modder over zich heen zouden krijgen als zij Jasper en Erik hadden geheten. Politieke partijen hebben om deze reden moeite om vrouwen aan te trekken.
Er is een belangrijke rol weggelegd voor de media. Er mag best wat vaker corrigerend worden opgetreden als vrouwelijke politici op radio en televisie onheus worden bejegend. Ik denk dat de meeste interviewers zich daar niet bewust van zijn, maar dat is natuurlijk geen excuus. Let maar eens op, het frame is er ingebakken: een vrouw is overijverig terwijl een man ambitieus is. Waar zij wordt neergezet als controlfreak krijgt hij applaus omdat hij zo goed overzicht kan houden.
Dit geldt net zo goed voor topposities in het bedrijfsleven. We kunnen ons allemaal wel op de borst kloppen dat het zo goed gaat met de vrouwenemancipatie in ons land, maar een vrouw met ambitie wordt toch nog steeds vaak als een curiosum gezien. Nederland loopt in de Westerse wereld behoorlijk achter op het gebied van vrouwelijke CEO´s. Deze internationale vrouwendag is dus - helaas – nog steeds relevant, want er is nog veel werk aan de winkel.
